گل مینا بخواب آروم عزیزم

که تو خوابت شب و شبنم بریزم

گل مینا بخواب آروم که د یره

دیگه بد جور داره گریه ام میگیره

بخواب آروم که بیداره ستاره

دل یلدات هراسونه دوباره

شاید هیچ وقت دیگه بارون نباره

بخواب آروم که شب طاقت بیاره

اگه دل رو به رویای تو بستم

اگه از بغض پائیزت شکستم

نمی دونی تو این شب گریه ی تلخ

هنوز مدیون چشمای تو هستم

 تو معصومی مث اندوه بارون

مث تنهایی یک معبد دور

نشد قسمت کنیم تنهایی مونو

تو این فصل حریق آینه و نور

تو این دنیای دلگیر و مه آلود

کسی جز تو به فکر بغض من نیست

من از چشمای غمگین تو خوندم

که شب اینجا شب عاشق شدن نیست

گل مینا بخواب آروم که شب شد

دل من از شکستن جون به لب شد